Agnes en Harrie leven van de natuur in Raalte: ‘We hebben maar één container restafval per jaar’
Op weg naar het Natuurlijk Huus raakt het navigatieysteem in de war. Hoe kom je bij Hogebroeksweg 25 in Raalte? ,,Dat klopt, het adres staat niet in het systeem”, zegt Agnes Heethaar. ,,Je komt in the middle of nowhere uit.”
Het foutje heeft een symbolische betekenis. Want het Natuurlijk Huus valt inderdaad een beetje buiten het systeem: het systeem dat tot hoge werkdruk leidt, tot gezondheidsproblemen, psychisch en fysiek en tot milieuvervuiling. Agnes en Harrie (Kiekebosch) laten zich inspireren door de natuur, hoe die de dingen geregeld heeft en zo willen ze op hun beurt anderen inspireren. Met dat, abstract klinkende idee, gingen ze bijna elf jaar geleden van start. Het heeft een steeds concretere invulling gekregen.
“Als opgroeiend kind verwonderde ik me erover hoe de wereld in elkaar zat. En dat er zoveel niet klopte”
Veel vrijheid
De reis naar Nepal die zij en Harrie in 1992 maakten, werd van doorslaggevende betekenis voor het vervolg van hun leven. ,,Het is een van de armste landen ter wereld maar dat zegt niets. Je zag hoe de mensen daar samen leven met de geweldige natuur. We voelden ons er ontzettend gelukkig.”
Gestreste westerse tempo
Terug in Nederland lukte het bijna niet om bij te schakelen naar het gestreste westerse tempo. ,,Ik had er drie maanden voor nodig om het leventje weer op te pakken. Eén ding wist ik zeker: het moest anders.” Daarbij speelde mee dat Agnes en Harrie graag kinderen wilden. ,,En we gingen uiteraard nadenken: in wat voor wereld zetten we ze neer?”
Het zou in elk geval een wereld zijn waar ‘niet werd geïnvesteerd in luxe, niet voortdurend andere kleding en zo’. ,,We betalen voor de waarden die wij belangrijk vinden voor ons gezin in het leven.”
Het Natuurlijk Huus diende zich aan, toen ze midden-veertigers waren. ,,Dan kom je op een leeftijd waarop je je afvraagt: hoe verder? En dan wil je ook wat teruggeven aan de samenleving.”
Heel veel buiten
Bij toeval stuitten ze op ‘dit plekje’. De boer die met pet op en klompen aan ’s avonds bij z’n boerderijtje zat, herinnerde Agnes aan haar vader. Ze kochten het boerderijtje en de twee hectare grond eromheen. Een droom was uitgekomen, maar de invulling ervan vroeg en vraagt veel inspanning. Wel aangename inspanning, heel veel buiten.
,,We hebben volledig duurzaam gebouwd en alles wat we doen is ook zo duurzaam mogelijk.” Op dat moment stapt Harrie binnen (‘mijn echtgenoot, we hebben een duurzame relatie’) die even zijn snoeiwerkzaamheden onderbreekt. ,,Jullie hadden hier gisteren moeten zijn”, zegt hij. ,,Een regenboog pal boven ons huis.” ,,De luchten zijn hier elke dag prachtig, we kunnen 360 graden vrijuit om ons heen kijken. Een lot uit de loterij.” Een lot waar ze anderen – bezoekers, of mensen in het land (ze geven lezingen) – deelgenoot van willen maken.
Voedselbos
,,Wil je meer zeggenschap over je eigen voeding, dan kun je het zelf telen, ook als je niet veel ruimte hebt. In een groentetuin leer je veel, je kunt de natuur bewonderen en je hoofd wordt vrijgemaakt voor creatieve ideeën. Ook uit de natuur kun je eten. Bessen, noten, planten… Bijvoorbeeld melde, volgens velen een woekerend onkruid, het is familie van spinazie en schijnt acht keer zoveel voedingsstoffen te bevatten. De helft van wat wij hier eten, komt uit de natuur.” In 2018 is op het terrein een voedselbos aangelegd, ontworpen door cursisten. ,,De opbrengst zal veel te veel zijn voor ons. We gaan iets bedenken waardoor andere mensen hier kunnen oogsten.”
“Mensen hebben de neiging om het saai te vinden: het natuurlijke, het vanzelfsprekende”
Gezond leven en eten is een manier om ziekte en daarmee het enorme – onnatuurlijke – medicijngebruik terug te dringen, zegt Agnes. ,,Mensen hebben de neiging om het saai te vinden: het natuurlijke, het vanzelfsprekende. Maar voor ons is het van essentiële waarde. We gaan uit van recycling, dat doet de natuur ook. En we beginnen altijd bij de mens zelf. Een aangenaam geïsoleerd huis, goede kleding. Het gebruik van materialen als leem.” Ze wijst op de vloer: dat is aangestampte leem uit de IJssel. Niet toevallig van regionale herkomst.
De woning van Agnes en Harrie heeft een dak waarop gras en sedum groeien, ze hebben geen riolering maar septic tanks waarvan de inhoud wordt hergebruikt in de grond. Er is ook een klein windmolentje zichtbaar.
En wat blijft er van al die activiteiten in en rond het Natuurlijk Huus aan restafval over? ,,Eén container per jaar. Al het andere wordt door de natuur opgegeten.”
Bed and breakfast
De bed and breakfast-voorzieningen in het Natuurlijk Huus is bedoeld ‘om mensen in aanraking te laten komen met onze filosofie’. Die trekken veel buitenlandse gasten. En jongeren. ,,Daar worden we echt gelukkig van, dat jongeren deze plek weten te vinden. En dat ze het geweldig vinden, die schone lucht, die natuur, die ruimte, weg van de stress. Ik moet er wel om lachen: wij wilden als jongeren vroeger zo graag naar de stad, nu is het andersom”, zegt Agnes.
Later dit jaar komt een boek uit over tien jaar Natuurlijk Huus. Ondertussen gaan de ontwikkelingen verder, zeker op het gebied van samenwerken. Zoals met Landschap Overijssel – het akkerrandenproject om de patrijs terug in het landschap te krijgen – en ‘Salland Zoemt’, speciaal voor de bij, samen met de buurtbewoners van dit inspirerende stukje Salland. Meer informatie: hetnatuurlijkhuus.nl
Voeg reactie toe