Wegwerpcultuur

Weggooien
Elke keer als ik zie met welk gemak er van alles wordt weggegooid, ben ik verbaasd.
Lekker eten dat over is, bolletjes van de bakker die een dag later worden weggegooid, zelfs dichte pakken kaas, vleeswaren, halve zakken chips, halve potten pindakaas, jam en chocopasta, halve plastic bakje met smeerkaas of humus en zelfs flesjes bier met statiegeld en feestartikelen nadat het feest is geweest gaan gewoon in de prullenbak. Dit maken wij mee met onze Bed and Breakfast.
Het zijn niet alleen jongeren die zich deze gewoonte hebben aangeleerd. We zien het ook bij ouderen en bij meer bewuste mensen.

Waarde
Hoe kan eten dat de ene dag lekker en gezond was, de volgende dag niet ook nog lekker en gezond gegeten worden? Waarom kan eten dat aangebroken is, niet mee naar huis genomen worden? En hoe kan het dat eten dat we vroeger als luxe zouden bestempelen, nu nog zo weinig waarde heeft? En waarom kunnen feestartikelen niet vaker gebruikt worden? Desnoods breng je het naar de kringloop. En is het zoveel moeite om statiegeldflesjes mee te nemen naar de supermarkt?
De geldelijke waarde die dat alles vertegenwoordigd speelt blijkbaar bij veel mensen ook geen rol.

Onverschilligheid
Ik zie er een soort van onverschilligheid in en het maakt me boos. Boos omdat boeren met liefde het eten hebben verzorgd. Dat het energie en inspanning heeft gekost en veel mensen momenteel hun boodschappen niet kunnen betalen en anderen het gewoon weggooien. De ongelijkheid tussen mensen. En dat er niet beseft wordt hoe bevoorrecht we zijn als er genoeg eten is.
Het besef van de waarde van spullen en daar duurzaam mee omgaan, zodat we niet elke keer nieuwe grondstoffen hoeven te gebruiken.

Andere mindset
Het vraagt om een andere mindset.
Eten is waardevol, kostbaar, essentieel voor ons leven,, eten is heilig, het zorgt voor gezondheid en geeft ons energie. Eten brengt ons samen, het is genieten. We kunnen dankbaar zijn voor de aarde die het ons allemaal geeft. Eten is boeren waarderen en diegene die het voor ons beschikbaar stellen. Eten is kunnen bestaan, het maakt ons mens en geeft ons de voeding om onze talenten in de wereld te gebruiken.
Het is een schande als we eten verkwanselen. En dat geldt ook voor spullen.

Een stichtelijk woord
Mijn moeder zou zeggen: “laten we blij zijn dat we te eten en spullen hebben en onze dank daar elke dag voor uitspreken”.
Wat dat betreft was bidden voor het eten zo gek nog niet.